14 januari, 2009

Hoe calvinistisch bent u?


Een nogal kortstondige geliefde beet mij toe dat ik - in tegenstelling tot wat ik enigszins tobberig over mijzelf zei - beslist geen calvinist was. Een zekere terughoudendheid (maar de eerste vier woorden van de vorige zin zijn wellicht onthullend genoeg, alles is betrekkelijk) weerhoudt mij van verdere toelichting. En nu is het officieel. De Trouwtest op de C-factor (zoek hem zelf maar op de site van Trouw) levert mij een uitslag op van 44% op de C-factor. Enigszins calvinistisch dus. Uitgesplitst naar wat men belangrijk vindt voor de toets:

  • Soberheid 33% Voor een leven als calvinist ben je niet in de wieg gelegd. Katholicisme past je beter - een tikje hedonistisch, los en emotioneel.

  • Relaties 0% In je relaties ben je weinig gereserveerd. Zeg maar: oncalvinistisch. Daarvoor laat je je te gemakkelijk gaan.

  • Rechtlijnigheid 20% Jij weet hoe je moet genieten. Je tijd besteed je niet altijd even nuttig. Hou de balans in de gaten!

  • Geloof 80% Zwaarmoedig hoef je zeker niet te zijn, maar het geloofsgoed van Calvijn zit tot in je genen.

  • Arbeid 43% Met het calvinistische arbeidsethos ben je niet behept. Je werkt vooral voor jezelf, en veel harder hoeft het niet.


Een eendimensionale vragenlijst ("digitaal" noemen de samenstellers hem zelf) heeft in feite geen betekenis als het om maatschappelijke of geestelijke kwesties gaat. Definiëren is ondialectisch en het maatschappelijke kan nu eenmaal slechts dialectisch beschouwd worden (het geestelijke hierbij inbegrepen). Eens of oneens is lang niet altijd de enig mogelijke keuze. Maar goed, de calvinist wordt rechtlijnig geacht dus deze eendimensionaliteit zal er dan wel bij horen.

"Veel harder hoeft het niet" wat arbeid betreft - ik ben het er niet mee eens. En werk ik vooral voor mijzelf? Veel harder kan het niet, en dat bevalt mij maar matig. De geloofsuitslag verrast mij wel, maar tegelijk meen ik dat het 't enige is dat er toe doet. Het lijkt mij sterk dat geloof in genen zou zitten, laat staan het geloofsgoed van Calvijn. Maar wat je de eerste tien levensjaren hebt meegekregen zal diep in je gegrift zijn neem ik aan. De Nederlandse Hervormde Kerk geldt (gold?) eigenlijk niet als calvinistisch maar het zij zo - en de fusie met de gereformeerden heeft mogelijke misverstanden hierover uit de waereld geholpen. Ik kan bij een vraag over hoe ik mijn kennis van de bijbel waardeer niet nader kwalificeren met: dit geldt ook voor de Daodejing, bijvoorbeeld. Maar ik ben niet opgegroeid met de Dao maar met de bijbel.

En - nee, ik ben geen verantwoording schuldig, ik schrijf het voor de volledigheid, voor mijzelf: (zeer) kortstondige relaties zijn nooit mijn bedoeling geweest. Maar het leven wil nog wel eens sterker uitvallen dan de leer - ik laat het hier maar bij, omziend in ongespeelde verwondering.

Geen opmerkingen: