19 mei, 2007

Dat doet maar best wel


Ja, het had zo mooi kunnen zijn - een Nederland zonder CDA aan de macht. Maar op de schouders van de levende en vooral de dode Fortuijn zijn ze terug alsof ze nooit weggeweest zijn. En ik zal bekennen dat ik in 2002 opgelucht was dat de club de grootste was geworden, en niet de LPF. En nu... Dol op de Markt, maar ernstig ongerust over De Burger. Die rookt, die drinkt (terwijl Balkenende toch zo het goede voorbeeld geeft), die doet aan seks alsof het allemaal niet op kan en alsof het allemaal niet vreselijk ongezond is. Dat laatste is tegenwoordig het argument, en dan liefst met de gedachte dat dit ongezonde gedrag leidt tot kosten. Dat is erger dan dat het niet mag van de Schrift - waar het toch moeilijk zal zijn argumenten te vinden, al weet je nooit.

Een CDA-Kamerlid dat zich bezorgd maakt. Zij hoort bij de lauwen, om met Paulus te spreken. Tuttut hoho, maar ja. Laat ik haar vertoog eens nalopen.

- Met dure Prada-tassen of Armani-zonnebrillen worden jonge meisjes door vrouwelijke leeftijdsgenoten de prostitutie ingelokt. Dit verschijnsel krijgt het etiket ’lovergirls’.

* Tja, daar heeft Metro u aardig te pakken. Maar om hoeveel gevallen gaat het eigenlijk? En hoe nieuw of bijzonder is het eigenlijk, afgezien van die malle aanduiding lovergirl voor een hoerenmadam? Ik weet van mijn school zo twee, wellicht drie meisjes te noemen die het leven ingegaan zijn. Dat is naar. Vooral voor de toeschouwer, denk ik. Hun heb ik er niet over gesproken. Maar goed, is het nieuw? Nee dus.

- We kennen de voorvallen met de zogenaamde ’breezersex’: jonge meisjes die het normaal vinden om voor een drankje, een paar hippe schoenen of een ritje naar huis hun seksuele diensten aan te bieden. Een zeer zorgelijke ontwikkeling.

* Weer iets wat u uit De Media heeft. Breezersex. Die breezer is nieuw, maar is dit verschijnsel zo nieuw? Geen idee - het is trouwens maar net hoe je het uitdrukt: seksuele diensten aanbieden. Tja, zo kun je het ook zien. Hoe weet de schrijfster zo zeker dat de aanbiedster het niet leuk vindt of er onverschillig over is? De aanbiedster - naar mijn weten komt het aanbod van twee kanten. En wat is het verschil tussen: Kom je nog even mee een borrel/kopje koffie drinken? en: Wil je een breezer van mij?

- Onze ouders hebben gestreden voor bevrijding van de onderdrukkende seksuele moraal. Maar nu slaat de slinger naar de andere kant door.

* 'Tuurlijk. Altijd komt er het maar bij een verworven vrijheid. Eigenlijk stelt de schrijfster dat seksuele moraal onderdrukkend is. Maar zij wil toch graag een moraal.

- Van hulpverleners hoor ik dat zij grote moeite hebben om de andere kanten van seksualiteit te belichten. Een meisje uit een opvanginstelling ging met weekendverlof en kreeg van de begeleider een condoom mee. Terug van het verlof bleek zij met vijf jongens seks te hebben gehad. De voorlichting schiet hier volstrekt te kort. Met het meegeven van een condoom los je niets op.

* Misschien had die begeleider maar helemaal geen condoom moeten meegeven. "Bleek zij met"... Heeft zij dat blij verteld? Of met een verdrietig gezicht? Mocht zij niet? Lag de grens bij één jongen, één keer? En wat wilt u met dit ene geval nu eigenlijk beweren?

Maar goed, dit meisje maakt duidelijk: de Seksuele Moraal is aan het schuiven. Van onderdrukkend naar - eh, onderdrukkend?

- Om een tegenwicht te bieden aan de verschuivende seksuele moraal zouden er in ieder geval drie zaken moeten gebeuren. (..) Ik denk aan een ethische code waarin programmamakers en omroepbazen vastleggen wat acceptabel is.

* Volgens mij kijkt u zelf al te veel te vaak naar verkeerde televisie.

- Daarnaast moet seksuele voorlichting een andere inhoud krijgen. Die is nu enkel gericht op de biologische en technische kanten van seksualiteit. Het is noodzakelijk een tegenwicht te bieden door ook de minder grijpbare kanten van de seksualiteit bespreekbaar te maken. We moeten het stellen van grenzen bespreekbaar maken. We moeten het hebben over de emotionele kanten van seksualiteit. Leraren en hulpverleners zullen hierbij over hun eigen taboes heen moeten stappen.

* Moet dit via voorlichting? Laat mij raden: dit moet op school gebeuren, of het CDA-mag-weten waar (leraren/hulpverleners - ik zie de bui al hangen).
Merk op dat de ouders als voorbeeld opgegeven zijn. Of om het even welke andere volwassenen. Waarom zou die leraar of hulpverlener dan wel moeten kunnen vertellen van Mooie Gevoelens en Liefde? Die in ieder geval niet samengaan - dat staat volgens dit CDA-lid vast - met vijf minnaars in een weekeinde. Maar afgezien van de vraag hoe vaak hoe veel mensen dat doen - hoe weet u dat zo zeker? En als u het uit eigen ondervinding weet kunt u beter zwijgen, dunkt mij.

- Tot slot moeten ouders hun verantwoordelijkheid nemen. Te vaak lijken zij, wat voor hen zelf acceptabel is, ook normaal te vinden voor hun kinderen. Deze houding zie je terug in rekken vol naveltruitjes en strings bij de afdeling kinderkleding. Ouders zouden meer besef moeten hebben van de uitstraling die het dragen van dit soort kleding door jonge kinderen heeft, en het gesprek over de seksuele moraal met hun kinderen aan moeten gaan.

* Ha, je verantwoordelijkheid nemen - daar houdt premier Pils ook zo van, van die kreet. Tja, welke uitstraling heeft het dragen van de gewraakte kleding door jonge kinderen, en wat heeft het met seksuele moraal te maken? Het lijkt mij dat het naveltruitje net als de minirok juist oorspronkelijk uit het kinderassortiment komt, laten wij de wereld in dit opzicht niet op zijn kop zetten. Vanwege hun geringe omvang vielen zij in het begin in Groot-Brittannië ook nog eens onder het lagere btw-tarief voor kinderkleding, dat mocht natuurlijk niet voortduren. En zijn deze kledingstukken voor vrouwen dan seksualiserend? Toch vooral bekeken vanuit de bimbocultuur waar het Kamerlid zich tegen keert - maar alles half en lauw, zoals het een CDA-ster betaamt. Wij spreken de omroepbazen vermanend toe. We zij niet tegen commercie, maar het is toch wel betreurenswaardig... We zijn geen zedenprekers, maar ondertussen (wij hebben het 't liefst over normen en waarden, termen uit het eerste college over sociologie, die verder nooit terugkomen, behalve bij Balkenende dan). De wereld is een spektakel, vooral vanaf de televisie.

Ik denk eerlijk gezegd dat het in grote lijnen wel zal meevallen met die seksuele moraal en losgeslagenheid.

Dit aapje is gevlooid. Hierna vind ik de liefdesverhalen van Roel van Duijn plotseling hartige kost. En Roel steekt niet onder stoelen of banken dat hij een ervaringsdeskundige is op het gebied van liefdesleed. Ben ik ook, zelfs al - shock horror - heb ik in jongere jaren ook wel eens enkele tamelijk wilde weekeinden meegemaakt. En echt hoor, ik heb een moraal en ik ben niet losgeslagen. Laat mevrouw Sterk eerst maar eens gaan kijken naar haar Republikeinse geestverwanten in Washington, voordat zij over het kiesvee klaagt. Laat ik met betrekking tot de moraal van de boven ons gestelden ook even verwijzen naar een verder redelijk dubieuze bron.

Geen opmerkingen: