Dat de vogels in de duinen voor verspreiding van bessen zorgen illustreert de lijsterbes al door zijn naam. Van de andere hier afgebeelde bessen ben ik niet zeker of ze door vogels heengaan. Zijn kardinaalsmutsen lekker?
De hondsroos is natuurlijk geen bes, al eten vogels en insekten wel vaak aan rozebottels.
Een van de intrigerendste duinplanten vind ik de heggerank. Voor zijn groei afhankelijk van andere planten om zich aan vast te hechten, maar geenszins parasitair, met spectaculair gedraaide ranken die zich vasthechten aan de gastheer/vrouw. Pas als het groen verdord is zijn er de bessen.
En dan is er de heilige der heilige bomen: die ene wilde appel, waar helaas de laatste paar jaar geen appeltjes meer aan gezeten hebben. De boom bloeit nog wel een beetje in het voorjaar. De appeltjes hebben geen smaak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten